حقوق بازنشستگی در کانادا

شهروندان کانادایی به هنگام بازنشستگی از حق انتخاب های مختلفی بهره مند می شوند که شامل:

۱)طرح های مالی فدرالی

۲)مالیات پس پرداخت پس اندازها

۳)برنامه های تکفلی(ضمانتی،اعانتی)کارفرما

سن بازنشستگی در کانادا ۶۵ سال است.

برای بیشتر مردم اولین مسیر برای گرفتن حقوق بازنشستگی، طرح مستمری بگیران دولت کانادا است.

کارمندان می توانند در سن ۶۵ سالگی  دیگر کار نکنند و شروع به گرفتن مستمری کنند. همچنین این امکان وجود دارد که با حقوق بازنشستگی کمتر زودتر از سن ۶۰ سالگی و یا با حقوق بازنشستگی بیشتر بعد از سن ۶۵ سالگی اقدام نمایند.

(بیشتر مردم کانادا قبل از اینکه به سن ۶۵ برسند خود را بازنشسته می کنند، که در اینصورت ما باید نگاهی به گزینه های بازنشستگی زودهنگام بیاندازیم)

طرح مستمری بگیران کانادا(CCP)

• طرح بازنشستگی کانادا یک پرداختی سود ماهانه به شهروندان کانادایی است.
• مقدار مستمری به مقدار درآمد و اینکه چقدر شما در حین کار مفید بوده اید، بستگی دارد.
• طرح مستمری بگیران کانادا مشمول مالیات می شود.
• تمامی کارمندان کانادایی بخش مشخصی از درآمدشان را به CCP اختصاص می دهند.

میزان اعطایی کارمندان به CCP    درصد۵٫۲۵ از خالص دریافتی شان است که بین ۳٫۵۰۰ دلار تا ۵۵٫۲۰۰ دلار در سال ۲۰۲۰ و تا حداکثر ۲٫۸۹۸ دلار می رسد. تمامی این پرداختی ها با کارفرمایان هماهنگ می شود.

افراد خوداشتغال ۱۰٫۵ درصد از خالص درآمدشان را تا حداکثر ۵۷٫۹۶۰ دلار  اختصاص می دهند.

حقوق مستمری شما در سن ۶۵ سالگی شامل میانگین حداکثر اعطایی شما در تمامی سالهای کاری شما می باشد.

حقوق های پایین در دوره های کاری شما ممکن است نادیده گرفته شود، که در این صورت هیچ تاثیری در مستمری شما نخواهد داشت. حقوق مستمری به منظور جایگزینی ۲۵ درصد از درآمد شما می شود.

پس انداز فاقد مالیات برای بازنشستگی

یکی از مزیت های داشتن یک طرح ثبتی پس انداز بازنشستگی این است که کل پرداختی شما به دولت معاف از مالیات است. برای مثال، اگر حداکثر میزان مالیات بر درآمد شما ۴۰ درصد است، برای هر هزار دلار که شما در طرح ثبتی پس انداز بازنشستگی پس انداز کرده اید، ۴۰۰ دلار مالیات کمتر پرداخت خواهید کرد. بیشترین اختصاص سالانه به طرح خودتان ۲۷٫۲۳۰ دلار در نظر گرفته شده است.

حداکثر حقوق بازنشستگی در سال ۲۰۲۰ برای یک ماه ۱۱۷۵٫۸۳ در نظر گرفته شده است. بسیاری از مردم این مبلغ دریافتی را غیرقابل قبول می دانند.

در واقع، براساس سازمان خدماتی کانادا میانگین حقوق بازنشستگی (در سن ۶۵ سالگی)  در ژانویه ۲۰۲۰ فقط ۷۳۵٫۲۱ دلار بوده است.

طرح مستمری بگیران کانادا( CCP) با مزایای کمتر در سن ۶۰ سالگی موجود است.

اگر شما قصد بازنشستگی قبل از ۶۵ سالگی دارید،۰٫۶ درصد از مستمری تان در هر ماه برای درخواست بازنشستگی زودهنگام شما اختصاص داده خواهد شد.

اگر شما در سن ۶۰ سالگی مستمری گرفتید، آنگاه حداکثر ۳۶ درصد از مستمری شما کسر خواهد گشت.

طرح مستمری بگیران کانادا( CCP) با مزایای بیشتر برای افرادی که بازنشستگی خود را تا سن ۷۰ سالگی به تاخیر می اندازند، موجود می باشد.

اگر شما بازنشستگی خود را به تعویق بیاندازید، یک افزایش سود ۰٫۷ درصدی در ماه خواهید داشت. حداکثر افزایش سود ۴۲ درصد است. هیچ گونه افزایشی برای افرادی که زمان بازنشستگی خود را به بعد از ۷۰ سالگی موکول می کنند، صورت نمی گیرد.

ایالت کبک از برنامه دولت کانادا صرف نظر کرده است، و بجای آن شهروندان این ایالت می توانند از طرح مستمری کبک که همانند مشخصه های طرح مستمری کانادا است استفاده کنند.

امنیت کهنسالی(سالمندی) (OAS)

طرح بازنشستگی امنیت سالمندی دومین برنامه برای دریافت حقوق بازنشستگی در سن ۶۵ سالگی است. اما برخلاف طرح بازنشستگی کانادا، این طرح برای افراد کم درآمد و مهاجرینی است که به بودجه CCP از طریق مالیات بر درآمد کمک نکرده اند.

طرح بازنشستگی امنیت سالمندی می تواند تا ۵ سال معاف از مالیات باشد. اگر این طرح بازنشستگی را به تعویق بیاندازید، پرداختی شما به ازای هر ماه تأخیر ۰٫۶ درصد و حداکثر تا ۳۶ درصد در سن ۷۰ سالگی قابل افزایش خواهد بود.

به منظور تأیید صلاحیت برای طرح بازنشستگی امنیت سالمندی، شهروندان کانادایی باید حداقل به مدت ۱۰ سال پس از سن ۱۸ سالگی و یا حداقل ۲۰ سال  برای کسانی که در حال حاضر خارج از کانادا زندگی می کنند، در کانادا اقامت داشته باشند.

دریافت طرح امنیت سالمندی کسی را از کار منع نمی کند. حداکثر دریافتی خالص مستمری بگیران مجرد در سال ۲۰۲۰  می تواند ۷۹۰۵۴ دلار باشد. هرگونه درآمد یا دریافتی بیشتر از این مبلغ باعث کاهش در مزایا، “باز پس گیری” و یا تعلیق کامل مزایا اگر خالص درآمد شما از ۱۲۸۱۳۷ دلار بیشتر شد، خواهد گردید.

طرح ثبتی پس انداز بازنشستگی(RRSP)

طرح ثبتی پس انداز بازنشستگی بصورت حساب های انفرادی و زوجی(زن و شوهری) موجود می باشد، که این امکان را برای شهروندان کانادایی فراهم می کند تا بودجه ای را بصورت خصوصی برای بازنشستگی اختصاص دهند. حساب های RRSP را می توان در هر کدام از ۵ بانک بزرگ کانادا و یا دیگر مؤسسات افتتاح نمود و تا سن ۷۱ سالگی صاحبان حساب می توانند پول به حساب خود واریز نمایند. برای افرادی که خواهان حداکثر کنترل حساب خود باشند، می توانند به RRSP های خودگردان که از طریق مؤسسات سرمایه گذاری تشکیل شده اند، مراجعه نمایند.

دولت کانادا حداکثر واریزی سالانه پول به حساب RRSP را محدود کرده است. در سال ۲۰۲۰ این اختصاصات به کمترین حد خود محدود شده است که: حداکثر سالانه ۲۷۲۳۰ دلار و یا ۱۸ درصد از درآمد شما از سال پیشین می باشد. هر ساله بر مبنای تاریخ و براساس تورم حداکثر پس انداز سالانه افزایش می یابد.

زمانی که به سن ۷۱ رسیدید، حساب RRSP باید کامل به نقدینگی تبدیل شود، و یا قابل پرداخت به عنوان یک پول دریافتی ثبت شده بازنشستگی باشد و یا بصورت مقرری سالانه بتوان برداشت کرد.

برداشت ها طبق میزان مالیات جاری مشمول مالیات می شود.

یکی از مزایای داشتن RRSP این است که اختصاصات مالی به این طرح معاف از مالیات هستند. برای مثال، کارمندی که ۴۰ درصد از دریافتی خود را مالیات می دهد ۴۰۰ دلار کمتر مالیات خواهد داد در این صورت وی باید۱۰۰۰ دلار به حساب RRSP اختصاص دهد.

برداشت از موجودی حساب RRSP برای اهداف مشخصی می تواند بدون مالیات انجام شود همانطور که در دو طرح برداشت خاص دولت کانادا ذکر شده است: طرح خرید خانه(HBP) و طرح آموزشی مادام العمر(LLP)

دارندگان حساب RRSP می توانند در سال تا مبلغ ۲۵,۰۰۰ دلار برای خرید خانه و تا مبلغ ۲۰,۰۰۰ دلار برای هزینه های دانشگاهی که فاقد مالیات می باشد را برداشت کنند. اما این برداشت ها به عنوان وام در نظر گرفته می شود و دریافت کننده باید همان مبلغ را در زمان از پیش تعیین شده باز پس دهد.

اقساط باز پرداخت وام مذکور برای آموزش ۱۰ سال و برای خرید خانه ۱۵ سال پس از اولین تاریخ برداشت می باشد. عدم پرداخت بموقع اقساط موجب می شود بازپرداخت مشمول مالیات شود و منوط به پرداخت مالیات بر درآمد می شود.

بطور خلاصه، اختصاصات RRSP معاف از مالیات هستند در حالی که برداشت ها به درآمد و مالیات اضافه می شوند.(شامل مالیات می شوند)

حدود ۶ میلیون از ۱۸ میلیون کارگر کانادایی به طرق مختلف از طرح های ثبتی مستمری بگیران بهره می برند.

طرح بازنشستگی مکمل(SPP)

طرح بازنشستگی مکملی همانند اسپانسرشیپ کارفرما به کارمند است. این طرح به دو صورت موجود می باشد: بهره معین و اختصاص معین.

ارزش یک بهره معین(SPP) اغلب یک بخش ثابت از حقوق ضربدر تعداد سال های کاری شما است.

ارزش طرح و مقدار دریافتی حقوق بازنشستگی براساس اختصاصات معین به منظور دقیق تر بودن کار بسیار دشواری است. اینها براساس ارزش دارایی شما بهنگام بازنشستگی تعیین می گردد. کارفرما مقدار معینی از حقوق شما را برای این طرح پرداخت می کند. بعضی کارفرمایان این مبلغ را با کارمند هماهنگ می کنند.

در سال ۲۰۱۷،  طرح های بهره معین را ۶۷  درصد از کارمندان با یک طرح ثبتی پس انداز بازنشستگی تشکیل می دادند. اکثریت برنامه های بهره معین را در کانادا کارکنان بخش عمومی تشکیل می دهند.

طرح های اختصاص معین در سال ۲۰۱۷ تنها شامل ۱۸ درصد از کارمندان این بخش می شد.

حدود یک میلیون از کارمندان در سال ۲۰۱۷ عضو ترکیبی از این دو طرح بودند.

براساس آمار دولت کانادا:

اگرچه طرح های اختصاص معین مزایای غیر قابل انکار برای کارمندان دارد، رواج رو به افزایش آن انتقال خطر احتمالی از کارفرما به کارگران را از سال ۱۹۹۱ ایجاب می کند.

حداقل سن برای برداشت از طرح مکمل بازنشستگی ۵۵ سال است. همانند دیگر طرح ها شما ماهانه مادام العمر مبلغی را دریافت خواهید کرد.

در مواقعی که سمتی را قبل از سن بازنشستگی ترک می کنید، دو حالت وجود دارد: اینکه به کارفرما اجازه داده شود تا بودجه بازنشستگی در طرح بازنشستگی مکمل را تأمین کند و یا بصورت فردی این کار انجام گردد.